Jacinta Bokma is ‘plantaardige eetverleider’ en foodinspirator voor een mooiere wereld. Haar twee kookboeken puur-plantaardig en De Snelle Vegetariër zijn beide winnaar van een Gourmand World Cookbook Award.

Wat mijn roots zijn
De liefde voor het leven is een geschenk van de genen. Mijn moeder, yogadocente, en mijn vader, bioloog, zijn warme, lieve, gevende mensen met altijd een zon in hun ogen. Het glas is voor hen al halfvol als er nog maar een slokje inzit en vol oprechte verrukking bezingen ze de wonderlijke rijkdom van de natuur. Als ik ze moet typeren in twee woorden: altijd dankbaar.
Geboren in hartje Amsterdam 3 hoog achter, had ik het grote geluk dat ik vervolgens mijn eerste zeven levensjaren op het paradijselijke Curacao mocht doorbrengen. Mijn vader wilde planter worden in de tropen, we kregen een huisje op een voormalige mangoplantage. Ik vierde een echte ‘hippiejeugd’. Van alles werd een feestje gemaakt: grote vuren in het mangobos, alles werd groots en meeslepend gevierd met grote groepen vrienden en natuurlijk: eten. Sharing food, ik ken niet anders. Overvloedig eten. En niet uit blik, niet uit pakjes, maar uit het bos, van eigen land, van mijn oma en van mijn grootmoeder, van tantes en ooms, van de vrienden uit Curacao. Dat eten was heel divers en de door en door pure smaken uit mijn jeugd hebben me gemaakt tot wie ik nu ben. Eten gaat direct naar je hart. Eten verbindt. Mijn kookboek De Snelle Vegetariër opent niet voor niets met de door mij gekoesterde kreet ‘Eten = liefde’ en het kloppend hart van mijn huidige, volle leven als working mom -mijn kookeiland thuis- noem ik met een knipoog niet voor niets ‘Eet Liefde Lab’. Daar worden de verhalen verteld, daar proef ik, experimenteer ik, luk en misluk ik, daar pruttelt het, stijgen de heerlijkste geuren op, klinken de kinderstemmen en daar vieren we het leven.

Mijn missie en passie
De lieflijke goede oude jaren zijn geëvolueerd in de huidige snelle maatschappij waarin meer magen dan ooit gevuld moeten worden. Ik voel in heel mijn zijn de urgentie daar iets mee te doen, mijn liefde voor deze planeet en puur en eerlijk eten laait dagelijks als een groot vuur op. De persoonlijke portretten die ik voor Green Cooking Today maak raken aan de uitdagingen waar we voor staan. In ons eigen leven, de levens van onze geliefden, onze buren, onze dieren, onze planeet, onze toekomst. Daarin heb ik in Joyce Pherai, de oprichter van Cooking Today mijn soulmate gevonden. Met ‘echte’ verhalen die ontroeren, inspireren, troosten, verhalen die je aan het denken kunnen zetten, verhalen die verteld móeten worden. Van gewone mensen met een uitzonderlijk verhaal, van dromers, praktische idealisten en paradijsvogels die ons een spiegel voorhouden. Verhalen waardoor je anders -liever, met een open blik- gaat kijken naar de herkomst en kracht van onze voeding, de vele handen die zorgen voor dat wat er op ons bord ligt. Die verhalen vertellen we door met -veelal gefilmde- portretten vol liefde. Omdat bewegend beeld soms meer zegt dan duizend woorden. Zintuiglijk. Je ruikt en proeft bijna de verhalen;)

Mijn pure zoektocht
Ieder project dat uit mijn potten en pannen ontspruit is een zoektocht naar geluk, vaak verbonden met oorsprong en roots, en levert prachtige nieuwe ontdekkingen op. Bij het schrijven van Puur Plantaardig, mijn eerste kookboek, kwam ik als een kleine ontdekkingsreiziger (weer die genen van mijn altijd nieuwsgierige vader;)) tot grenzeloos veel inzichten, met als prettige bijkomstigheid: ik werd fitter, slanker en nóg blijer en levenslustiger. Daar moest ik mee dóór, ik had wat te pakken, want deze euforie gunde ik iedereen. Daarbij –dat is zo mooi en leuk- geef je van generatie op generatie dóór. In mijn koken zitten de lessen van grootmoeder, in mijn koken zit het besef dat mijn kinderen hun eigen smaken en wensen hebben…
De zoektocht van de ware autodidact, ik werd er zo blij van, dat ik voelde, nee wist: dit is mijn weg. De weg naar puur, gezond, lekker. Wat was goed voor míj en wat waren goede keuzes voor m’n kinderen, de vriendinnen die me advies vroegen? Ik las veel over de Japanse keuken: groenten moet je stomen. Inmiddels wist ik al dat de combinatie van rauwe en gekookte/gestoomde groenten het beste is. Gefascineerd raakte ik door de mensen die in ‘Blue Zones’ leven. Zones rond de evenaar, met kleine gemeenschappen waar de mensen gemiddeld opzienbarend oud worden. Hoe? De sociale verbinding van eten, de roots en de cultuur van al die keukens speelt een belangrijke rol. Die verhalen wilde ik zoeken, die verhalen moeten worden gedeeld. Cooking Today vertélt die verhalen.

Verander je leven, begin met flow food.
Door het maken van zoveel heerlijke kilometers rondom mijn eiland, mijn kooklab, kwam ik steeds dichter bij de kern. Ik kwam erachter dat ik de hele dag feitelijk bezig ben met maar één ding: flow food.
De inspiratie voor mijn manier van eten en het bedenken van gerechten is mede gebaseerd op Kashmir yoga, een hatha yogavorm. Dit is een meditatieve yoga, die gericht is op het wakker maken van het energielichaam door het tastgevoel. Oftewel: het je voortdurend richten op het ‘voelen’, bewust waarnemen en loslaten van spanning. Voor mijn flow food factor zoektocht betekende dat: laat je diepste conditioneringen los. En dat is natuurlijk niet vanzelf gegaan. Mijn grote leermeester hierin is mijn moeder Annemarie Bokma-Nissen. Dezelfde vrouw die mij de basis leerde van de prachtige multiculti-Hollandse keuken -kaassausjes!-, Indiase chapaties, rijstkoekjes en Caribische pompoentaart. Op haar 77ste geeft zij nog altijd Kashmiryoga en inspireert me nog iedere dag.
Flow food raakt in alles mijn levensmotto: duurzaam gaan voor een betere kwaliteit. Ik kies voor biologisch, als het even kan van het Demeter keurmerk. Gewoon van het seizoen, van eigen bodem. Die liefde voor de natuur heb ik –zoals gezegd- van mijn vader. Niemand maakt zulke lekkere groenteprutjes. Hij liet me proeven van zuurzak en roze vruchtjes uit Colombia en veranderde mijn leven op mijn vijftiende met een Frans kookboek in tien lessen (les 4: pluk een eend heb ik overgeslagen).
Alles heeft een natuurlijk ritme. De seizoenen, de maanden, de dag. Als je het ritme volgt, krijg je vanzelf het goede binnen. Als die mooie groene asperges eindeloze kilometers hebben afgelegd en door uitgebuite Peruviaanse arbeiders zijn geteeld kies ik liever voor producten van onze koude grond. Minstens zo lekker, met liefde geoogst door de boeren uit mijn buurt. Betekent dat je die groene asperges niet het hele jaar maar louter in de zomer eet en in de herfst weer overgaat naar aardpeer, bietjes, pompoen. Hoe fijn is dat? Verlangen naar asperges, het is weer de tijd! De eerste aardbeien zijn er weer! Het gaat om: góed eten, op het juiste moment. Eten verbouwd met compassie. Dat próef je! Er zijn zoveel lovenswaardige initiatieven op dat gebied. In mijn eigen wereldje: de groentestal op de Zuidermarkt, waar ik als buurtvrijwilliger iedere twee maanden een ochtend of middag mag meedraaien. Met aandacht en met oeroude kennis geteelde groenten, een dag ervoor geoogst door de studenten van De Warmonderhof, de biologisch dynamische tuinbouwschool in Dronten. De allerbeste kwaliteit, Demeter kwaliteit.

Wat me dus echt drijft…
Achter het kleine geluk van alledag waar ik zo dankbaar voor ben, brandt bij mij ook een groot vuur. Als foodinspirator draait voor mij alles om duurzaam eten bereikbaar maken. Goed voor jezelf, de mensen van wie je houdt, je buren, de dieren, de planeet.
Ik vind het fijn bescheiden en dankbaar te leven, dus ik vroeg laatst aan mijn lief: met zoveel culi’s in deze nieuwe wereld, hoe kan ik me dan onderscheiden? Hij zei: ‘Lief, dat doe jij al. Ik ken helemaal niemand die zo goed van iedere dag een feestje maakt, maar ook niemand die van iedere maaltijd zo’n creatief, lekker en gezond feest maakt, omdat je steeds weer net even iets anders verzint, echt een verleider bent, net even een touch eraan toevoegt waar ik echt van sta te kijken. Jij leeft, ademt en bent je motto, eten is liefde. Jij bent geen plaatje van instagram, jij bent er echt!’ Bloos!
Maar het klopt wel dat ik extreem gedreven ben. We hebben maar één aardbol. Voor de negen miljard mensen die er straks zijn hebben we dríe wereldbollen nodig om iedereen te voeden. Door keuzes te maken in ons voedingspatroon kunnen wij een verschil maken; onze vorken als wapens. En dat kan met de juiste producten, heel lekker eten, de juiste receptuur. Dat is mijn flowfood factor. Laat me je verleiden vaker verrukkelijk plantaardig te genieten. Ik gun je mijn tips, trics, de ideeën. En de verhalen. Eet lekker en zorg goed voor jezelf en je geliefden.

Jacinta Bokma is ‘plantaardige eetverleider’ en foodinspirator voor een mooiere wereld. Haar twee kookboeken puur-plantaardig en De Snelle Vegetariër zijn beide winnaar van een Gourmand World Cookbook Award en gaven haar eervolle bijnamen in de media als ‘Sexy Healthy Kitchen Goeroe’ en “Het Hollandse zusje van Jamie Oliver’. Haar finest moment was dat 150 chefkoks uit handen van topkok Jonnie Boer haar kookboek ontvingen. Grotendeels bedenkt Jacinta recepten die vegetarisch of geheel plantaardig zijn. In ieder geval: altijd lekker en gezond.

Lees ook
– interview met Joyce Pherai – Bedenker en Storyteller CookingToday
– interview met Michael Abspoel – Programmamaker en Senior Creative CookingToday

Reageren

---

Abonneer op ons YouTube kanaal

Bekijk ook de volgende artikelen...